Dä sitzt still und froh am Tisch, dä bringt Weggli, herrlich frisch. Dä schänkt Milch und Kafi ii. Dä tuet na chli Zucker drii. Dä seit: “Lass na es bitzeli la staa, S’Büsi mues au Zmorge haa!“
Dieser Vers gehört zu folgenden Kategorien: